Marco Casagrande (ur. 1971) ukończył Wydział Architektury Politechniki Helsińskiej w 2001 roku.
Od wczesnych etapów swojej kariery Casagrande zaczął łączyć architekturę z innymi dyscyplinami sztuki i nauki, tworząc serię ekologicznie świadomych instalacji architektonicznych na całym świecie. W sumie zrealizował ponad 70 prac w 14 krajach.
Jest laureatem Europejskiej Nagrody Architektonicznej 2013, Nagrody Komitetu Międzynarodowych Krytyków Architektury CICA 2013 za architekturę konceptualną i artystyczną oraz Globalnej Nagrody UNESCO i Fundacji Locus za Zrównoważoną Architekturę 2015.
Prace i nauczanie Casagrande'a poruszają się swobodnie pomiędzy architekturą, architekturą krajobrazu, projektowaniem urbanistycznym i środowiskowym oraz nauką, sztuką środowiskową i cyrkiem, tworząc przekrojowe myślenie architektoniczne "commedia dell'architettura", szeroką wizję zbudowanego środowiska ludzkiego powiązanego z dramatem społecznym i świadomością ekologiczną. "Nie ma innej rzeczywistości niż natura". Postrzega architektów jako szamanów projektowania, którzy jedynie interpretują to, co przekazuje większa natura wspólnego umysłu.
Postrzega on miasta jako złożone organizmy energetyczne, w których różne nakładające się na siebie warstwy przepływów energii determinują działania mieszkańców, a także rozwój miasta. Łącząc ekologię z projektowaniem urbanistycznym, Casagrande opracowuje metody punktowej manipulacji przepływami energii miejskiej w celu stworzenia ekologicznie zrównoważonego rozwoju miejskiego w kierunku tak zwanego miasta trzeciej generacji. Teoria ta postrzega przyszły rozwój miejski jako ruinę miasta przemysłowego, organiczną maszynę zniszczoną przez naturę, w tym naturę ludzką.
https://www.casagrandelaboratory.com
